Kliknij tutaj --> 🌈 co miłość łączy niech bóg błogosławi

Niech Bóg błogosławi mnie i moją rodzinę. Jeśli to jest to, co masz na myśli, dotknij obrazka i napisz Amem #jesus #pasja #łaska #wielkanoc #katolik #wiara #bóg #modlitwa #krzyż #warszawa #katowice #szczecin #kraków #gdynia #wrocław #poznań #lublin #gdańsk #polskaprzyroda #pięknonatury #miłość #inspiracja #cytatyożyciu # „Niech wam błogosławi Pan i niechaj was strzeże, niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad wami i niech wam miłościw będzie. Niech obróci Pan twarz swoją ku wam i niechaj wam da pokój” (kapłańskie błogosławieństwo z IV,6, 24-26) “Musicie być silni miłością, która wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystko przetrzyma. Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba, pełen chwały i wywyższony na wieki. Bracia, radujcie się, dążcie do doskonałości, pokrzepiajcie się na duchu, bądźcie jednomyślni, pokój zachowujcie, a Bóg miłości i pokoju będzie z wami. Pozdrówcie się nawzajem świętym pocałunkiem! Pozdrawiają was wszyscy święci. Dominika Gwit urodziła. Pokazała zdjęcie syna. "Niech Cię Bóg błogosławi". Magdalena Gryc 19.01.2023 14:50. Dominika Gwit i Wojciech Dunaszewski zostali świeżo upieczonymi rodzicami. Celebrytka zamieściła w sieci wzruszający wpis oraz zdjęcie prosto z porodówki. - Jesteś i czynisz nas najszczęśliwszymi ludźmi na świecie Chwyty i tabulatury na gitarę do piosenki Niech Cię Pan błogosławi i strzeże wykonawcy Piosenki Religijne Niech Cię Pan błogosławi i strzeże Piosenki Religijne - Chords.pl - Dobre miejsce dla gitarzystów (chwyty i tabulatury na gitarę) Site De Rencontre Gratuit En Cote D Ivoire. Kilka lat temu napotkałam na dość trudny problem związany z poszukiwaniem informacji do mojego drzewa. Miałam już poskładaną w całość rodzinę, ale nie mogłam przedłużyć linii ze strony matki. Brakowało mi pewnych ważnych informacji, które pomogłyby mi w poszukiwaniach. Byłam wtedy bardzo zabiegana i nie mogłam poświęcić wielu godzin na przeszukiwanie mikrofilmów czy zdjęć cyfrowych, aby znaleźć potrzebne mi informacje. Odpuściłam sobie na pewien czas tę część drzewa i skupiłam się na innej. Rok później postanowiłam wrócić do tej gałęzi rodziny. Po kilku minutach przeszukiwania zapisów na stronie nie mogłam uwierzyć, jak szybko znalazłam akt małżeństwa, który zawierał panieńskie nazwisko poszukiwanej matki i dane jej rodziców. W czasie roku, gdy zarzuciłam poszukiwania tej rodziny, ktoś zindeksował akt, którego potrzebowałam! Byłam bardzo podekscytowana! Jednakże w moim podekscytowaniu nie zapomniałam o krótkiej modlitwie do Boga, co czynię zazwyczaj, aby podziękować Mu za pomoc w odnalezieniu potrzebnych informacji. Wtedy dotarło też do mnie, że Bóg nie jest jedyną osobą, której powinnam podziękować. Nagle poczułam silne pragnienie, aby podziękować osobie, która zindeksowała ten akt małżeństwa, dzięki czemu mogłam go znaleźć! Ale kim jest ta osoba? Nie mogłam się tego dowiedzieć — jedynie Bóg wiedział. Wiedziałam jednak, co powinnam zrobić: pomodliłam się do Boga i poprosiłam Go, aby pobłogosławił osobę, która zindeksowała ten dokument, niezależnie od tego, kto to był. Poczułam głęboką miłość do tej osoby indeksującej. Nagle uświadomiłam sobie, że nie tylko osobie indeksującej zawdzięczam ten zapis, ale również osobie rozstrzygającej! Są również ludzie w FamilySearch, którzy publikują te zapisy, oraz wszyscy związani z tym dokumentem — od operatora aparatu, który wykonał zdjęcia po pisarza lub urzędnika, który wiele lat temu siedział z moimi przodkami z piórem w ręku i zapisywał informacje, które teraz odnajduję. Nikt z tych ludzi nie zna mnie, ani nawet nie wie, jak się nazywam, ale zrobili oni coś, co wiele dla mnie znaczy. Ogarnęło mnie poczucie miłości i wdzięczności do wszystkich ludzi, którzy przyczynili się do mojego odkrycia. Gdy kontynuowałam modlitwę, prosiłam, aby Pan pobłogosławił każdą z tych osób za ich wkład. Teraz jest to dla mnie na porządku dziennym: gdy znajduję zapis, który uzupełnia moje drzewo genealogiczne, proszę Boga, aby pobłogosławił osobę indeksującą, osobę rozstrzygającą i wszystkich pozostałych, którzy przyczynili się do powstania tego zapisu. Jeśli więc podczas indeksowania lub rozstrzygania poczujecie dodatkowe wsparcie, być może wynika to z faktu, że ktoś się za was modli i dziękuje wam za waszą pracę. Być może otrzymujecie błogosławieństwa niezwiązane z indeksowaniem — błogosławieństwa dla rodziny, bezpieczeństwo lub zdrowie. Jakąkolwiek dodatkową siłę odczuwacie w swoim życiu w wyniku waszej służby, pamiętajcie, że są ludzie tacy jak ja, którzy wam kibicują, z wdzięcznością myślą o was i modlą się za was. Pomóż dodać „Paliwo do poszukiwań”Dowiedz się, jak możesz pomóc ludziom takim jak Jennifer w odkryciu ważnych szczegółów dotyczących historii ich rodzinyObejrzyj film. Słowo o Psalmach: Ps. 67 Maskacjusz TV #PsalmResponsoryjny | 1 stycznia 2018 Refren: Bóg miłosierny niech nam błogosławi. Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi; * niech nam ukaże pogodne oblicze. Aby na ziemi znano Jego drogę, * Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. Niech się narody cieszą i weselą, † bo rządzisz ludami sprawiedliwie * i kierujesz narodami na ziemi. Niech nam Bóg błogosławi, * i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi. Maskacjusz TV #SłowoOPsalmach | 1 stycznia 2018 | ks. Przemysław Szewczyk «« | « | 1 | » | »» Pytanie Odpowiedź W Biblii istnieje kilka słów, które zazwyczaj tłumaczymy jako "błogosławieństwo" czy "błogosławić." Hebrajskie słowo najczęściej tłumaczone jako "błogosławić" to barak, które może oznaczać wielbić, chwalić/ gratulować czy pozdrowić, jest nawet używane jako przekleństwo. W 1 Ks. Mojżeszowej pojawia się po raz pierwszy, gdy Bóg błogosławił morze stworzeniami i ptakami, mówiąc im, aby były płodne i rozmnażały się. Podobnie w wersecie 28, Bóg dał podobne błogosławieństwo Adamowi i Ewie, dodając, że mają panować nad stworzeniem. Gdy Bóg powołał Abrama do Ziemi Obiecanej (1 Ks. Mojżeszowa obiecał go błogosławić, uczynić jego imię wielkim i poprzez niego, błogosławić wszystkie rodziny na ziemi. Błogosławieństwa tutaj są wyraźnie kojarzone ze szczęściem i dobrobytem, zarówno dla Adama jak i innych. W 1 Ks. Mojżeszowej Bóg ponownie błogosławi Abrama i dodaje, że błogosławieństwo jest zależne od jego posłuszeństwa wobec Bożych nakazów. Bóg nie jest jedynym, który wypowiada błogosławieństwa. Gdy Rebeka opuściła swoją rodzinę, aby zostać żoną Izaaka (1 Ks. Mojżeszowa tłum. Biblia Warszawsko- Praska), jej rodzina błogosławiła ją mówiąc "obyś się stała matką tysięcy i dziesiątek tysięcy [dzieci]! Niech twoi potomkowie zawładną bramami [miast] swych nieprzyjaciół." Gdy Izaak był na swym łożu śmierci, wypowiedział takie błogosławieństwo swojemu synowi, Jakubowi: "Niech ci Bóg da rosę niebios i żyzność ziemi, oraz obfitość zboża i wina. Niechaj ci służą ludy i niechaj ci pokłon oddają narody. Bądź panem braci twoich, a niech ci pokłon oddają synowie matki twojej. Kto ciebie przeklinać będzie, niech będzie przeklęty, a kto tobie błogosławić będzie, niech będzie błogosławiony" (1 Ks. Mojżeszowa Innym hebrajskim słowem na błogosławieństwo jest eszer, które tłumaczone jest jako szczęście. Ks. Joba stwierdza, "Szczęśliwy to człowiek, którego Bóg smaga, dlatego nie pogardzaj karceniem Wszechmocnego!" To błogosławieństwo jest związane z wiedzą, że Bóg działa, aby nas prowadzić właściwą ścieżką. Boża kara jest rzeczywiście ukazaniem Jego miłości do nas, jak rodzic, który dyscyplinuje dziecko bawiące się na środku ulicy. Psalm ciągnie dalej ten temat, gdy stwierdza, "Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą bezbożnych Ani nie stoi na drodze grzeszników, Ani nie zasiada w gronie szyderców, Lecz ma upodobanie w zakonie Pana i zakon jego rozważa dniem i nocą. Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, Wydające swój owoc we właściwym czasie, Którego liść nie więdnie, A wszystko, co uczyni, powiedzie się." Księga Psalmów pełna jest odniesień do tego rodzaju szczęśliwego błogosławieństwa dla tych, którzy kochają i boją się Pana Boga. W Nowym Testamencie istnieją dwa podstawowe greckie słowa tłumaczone jako "błogosławić." Makarios niesie w sobie znaczenie szczęścia na które po prostu patrzymy. Błogosławieństwa z Ew. Mateusza 5 oraz Ew. Łukasza 6 opisują szczęśliwy stan tych, którzy znajdują cel i spełnienie w Bogu. Podobnie jak w Psalmach, najlepsze życie dostępne jest dla tych, którzy kochają i boją się Boga, i porządkują je zgodnie z Jego Słowem. Rzymian łączy to radosne błogosławieństwo z tymi, których grzechy są przebaczone, bo wiedzą, że relacja z Bogiem została odnowiona. Eulogeo skupia się na dobrych uczynkach lub dobrym świadectwie jakie inni dają o kimś, i również opisuje błogosławieństwo, które wypowiadamy nad naszym jedzeniem (Ew. Mateusza Efezjan błogosławi Boga za wszystkie błogosławieństwa, których nam udziela w Chrystusie, a 1 Piotra poucza nas, abyśmy błogosławili tych, którzy uczynili nam krzywdę, ponieważ jesteśmy powołani do otrzymania błogosławieństwa od Boga. Łącząc te wątki razem, widzimy, że błogosławieństwo jest wyrażeniem dobrej woli i szczęścia, które wypowiada się o kimś innym, oraz warunkiem, który spełnia te dobre słowa. Bożym pierwotnym planem stworzenia było to, aby jego stworzenia, włączając w to ludzkość, doświadczyły dobrobytu, pokoju i spełnienia, ale ten projekt został zniszczony z chwilą, gdy grzech wszedł na świat. Oświadczenia o błogosławieństwie są życzeniem Boga, aby przywrócić Jego łaskę wobec innych lub deklaracją Jego wrodzonej dobroci. Ostatecznym błogosławieństwem jakiego Bóg nam udzielił jest nowe życie i przebaczenie, które przychodzi przez wiarę w Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Materialne błogosławieństwo jakiego doświadczamy od czasu do czasu jest tymczasowe, ale błogosławieństwa duchowe dostępne dla nas w Chrystusie przetrwają czas i wieczność. Jak powiedział psalmista, "Błogosławiony ten, którego pomocą jest Bóg Jakuba, Którego nadzieja jest w Panu, Bogu jego" (Psalm English Powrót na polską stronę główną Czym jest błogosławieństwo według Biblii? Dzisiaj jest: Wtorek, 26 Lipiec do końca roku: 158 dni Imieniny: Anna, Hanna, Anita, Grażyna Zaloguj | Zarejestruj Kartki Zaproszenia Życzenia Imieniny Kategorie Życzenia Drogie Dzieci, dla rodziców nie ma nic bardziej budującego od świadomości, że ich dziecko jest szczęśliwe i spełnione. Życzymy Wam, by szczęście, które dziś Was rozpiera, trwało do końca Waszych dni. Żyjcie w nadziei, wierze i miłości, cnota niech zdobi mieszkania próg, bo pokój szczęścia tylko tam gości, gdzie w sercach Małżonków – Miłość i Bóg. Małżeństwo to piękno –bycia we to poszukiwanie –drogi do to skarb –którym jest Wasza to Wy –na zawsze razem. Niech słońce roztacza swój blask nad Wami w tym niezwykłym dniu i przez wszystkie dni Waszego życia. Niech weselne dzwony biją i radosnym echem brzmią w Waszych sercach na zawsze. Kochane Dzieci, prawdziwe życie przed Wami. Żyjcie tak, żeby niczego nie żałować, a miłość, rozwaga i wzajemne zrozumienie niech pomogą Wam dojść wspólnie do jesieni życia. Niech Wasza miłość dodaje Wam siły,by Wasze szczęście nie znało trudy dnia powszedniego,wspólnie na swoich barkach bez granic sobie ufali,byście wzajemnie się drogowskazem Waszym niech będzie,a pełnię szczęścia w życiu odnajdziecie. Kochane Dzieci!Niechaj los Wam sprzyja,niosąc przez życie z dobrocią w sercu,otoczeni ludźmi, których się nawzajem nadzieją,miłością i słońce roztacza swój blask nad Wamiw tym niezwykłym dniui przez wszystkie dniWaszego wspólnego weselne dzwony biją donośniei radosnym echem brzmią w Waszych dla siebie radością i smutkiem,słońcem i dla siebie podporą i dobrym słowem,ciszą i krzykiem na dla siebie przyjaciółmi i kochankami,myślą i dla siebie dniem i nocą,chwilą i dla siebie zawszei niech tak będzie po wszystkie czasy. Co miłość łączy, niech Bóg dobrego na nowej drodze życia. Życzenia składane nowożeńcom przez rodziców mają szczególną moc i znaczenie – oto młodzi rozpoczynają nową drogę życia, symbolicznie wymykają się spod opiekuńczych skrzydeł rodziców i ich czujnych oczu, aby założyć z kolei własny dom i rodzinę. Choć obecność rodziców w życiu każdego jest nie do przecenienia, pojawia się obok nich małżonek czy żona, osoba, z którą trzeba będzie się synem lub córką „podzielić”. Chociaż nie zawsze jest to łatwe, okazja wymaga tego, aby rodzice złożyli młodym wyjątkowe życzenia, z głębi serca, wzruszające i mądre. Będą one drogowskazem dla pary i przypomną o tym, co w życiu najważniejsze, na co warto postawić, w co inwestować w związku. To niezwykle symboliczna chwila, mówmy więc przede wszystkim od serca, z pełnym przekonaniem, dobrą wolą i miłością. Kartki O błogosławieństwie ściśle związanym z modlitwą mówił dziś Ojciec Święty podczas audiencji ogólnej transmitowanej ze względu na ograniczenia sanitarne przez media watykańskie z biblioteki Pałacu Apostolskiego. Papież przypomniał, że Bóg nieustannie błogosławi życie, ale także ludzie błogosławią. Ale tuż po pojawieniu się człowieka i grzechu pierworodnego to piękno, które Bóg odcisnął w swoim dziele, się odmieni, a człowiek stanie się stworzeniem zdemoralizowanym, zdolnym do szerzenia zła i śmierci w świecie. Nic jednak nie może nigdy przekreślić pierwszego odcisku dobroci, jaki umieścił Bóg. „Bóg nie pomylił się stwarzając, ani też ze stwarzając człowieka. Nadzieja świata polega całkowicie na błogosławieństwie Boga: On nas stale miłuje, On jako pierwszy, jak mówi poeta Péguy, ciągle ufa w nasze dobro” – podkreślił Franciszek. Ojciec Święty wskazał, iż wielkim błogosławieństwem Boga jest Jezus Chrystus. „Nie ma takiego grzechu, który mógłby całkowicie wymazać obecny w każdym z nas obraz Chrystusa. Może go oszpecić, ale nie może wyrwać z Bożego miłosierdzia. Grzesznik może trwać w swoich błędach przez długi czas, ale Bóg jest cierpliwy do końca, mając nadzieję, że w końcu to serce się otworzy i przemieni. Bóg jest jak dobry ojciec i jak dobra matka: nigdy nie przestają kochać swojego syna, niezależnie od tego, jak bardzo mógłby pobłądzić” – powiedział papież. Franciszek zaznaczył, że dotyczy to także osób odbywających karą za swe czyny, które nawet jeśli opuścili ich najbliżsi krewni, to dla Boga są zawsze dziećmi, a łaska Boża może dokonać ich przemiany. Dodał, że Jezus widział w osobach odtrąconych i odrzuconych niezatarte błogosławieństwo Ojca, posunął się wręcz do utożsamienia z każdą osobą potrzebującą. Ojciec Święty przypomniał, że błogosławiącemu Bogu, my również odpowiadamy błogosławiąc: jest to modlitwa uwielbienia, adoracji, dziękczynienia. „Możemy jedynie błogosławić tego Boga, który nas błogosławi. Powinniśmy w Nim wszystko błogosławić, wszystkich ludzi. Błogosławić Boga i błogosławić braci, błogosławić świat. To jest źródło chrześcijańskiej łagodności: zdolności do poczucia się błogosławionymi i zdolności do błogosławienia. Gdybyśmy wszyscy tak czynili, z pewnością nie byłoby wojen. Ten świat potrzebuje błogosławieństwa. A my możemy dawać błogosławieństwo i przyjmować błogosławieństwo. Ojciec nas kocha. A jedyne, co nam pozostaje, to radość błogosławienia i radość dziękczynienia Jemu oraz uczenia się od Niego, by nie przeklinać, lecz błogosławić. W tym miejscu chciałbym skierować słowo do ludzi, którzy zwykli przeklinać, ludzi którzy zawsze mają na ustach i także w sercu złe słowo, przekleństwo. Każdy z nas może pomyśleć: „Czy mam ten nawyk, by w ten sposób przeklinać?”. I prosić Pana o przemianę tego nawyku, bo mamy serce błogosławione, a z serca pobłogosławionego nie może wypływać przekleństwo. Oby Pan nas nauczył, żebyśmy nigdy nie przeklinali, lecz błogosławili” – stwierdził papież na zakończenie swej katechezy. O błogosławieństwie ściśle związanym z modlitwą mówił dziś Ojciec Święty podczas audiencji ogólnej transmitowanej ze względu na ograniczenia sanitarne przez media watykańskie z biblioteki Pałacu Apostolskiego. Oto tekst papieskiej katechezy w tłumaczenia język polski: Drodzy bracia i siostry, dzień dobry! Dziś rozważamy istotny wymiar modlitwy: błogosławieństwo. Kontynuujemy rozważania na temat modlitwy. W opisach stworzenia (por. Rdz 1-2) Bóg nieustannie, zawsze błogosławi życie. Błogosławi zwierzęta (1,22), błogosławi mężczyznę i kobietę (1,28), i wreszcie błogosławi szabat, dzień odpoczynku i radości całego stworzenia (2, 3). Jest Bogiem błogosławiącym. Na pierwszych stronach Biblii jest to nieustanne powtarzanie się błogosławieństw. Bóg błogosławi, ale także i ludzie błogosławią, i szybko odkrywamy, że błogosławieństwo to posiada szczególną moc, która towarzyszy przez całe życie temu, kto je przyjmuje, i usposabia serce człowieka, by dało się Bogu przemienić (II SOBÓR WATYKAŃSKI II, Konst. Sacrosanctum Concilium, 61). Na początku świata jest zatem Bóg, który „dobrze-mówi” [benedice]. Widzi On, że każde dzieło Jego rąk jest dobre i piękne, a gdy dociera do człowieka i stworzenie się spełnia, uznaje, że jest ono „bardzo dobre” (Rdz 1, 31). Wkrótce potem to piękno, które Bóg odcisnął w swoim dziele, się odmieni, a człowiek stanie się stworzeniem zdemoralizowanym, zdolnym do szerzenia zła i śmierci w świecie; ale nic nigdy nie może przekreślić pierwszego odcisku dobroci, jaki umieścił Bóg w świecie, w naturze ludzkiej, w każdym z nas, zdolności do błogosławienia oraz faktu, że zostaliśmy pobłogosławieni. Bóg nie pomylił się stwarzając, ani też ze stwarzając człowieka. Nadzieja świata polega całkowicie na błogosławieństwie Boga: On nas stale miłuje, On jako pierwszy, jak mówi poeta Péguy [1], ciągle ufa w nasze dobro. Wielkim błogosławieństwem Boga jest Jezus Chrystus, wielkim darem jest Jezus Chrystus, to jego Syn. Jest to błogosławieństwo dla całego rodzaju ludzkiego, błogosławieństwo, które nas wszystkich zbawiło. On jest odwiecznym Słowem, którym Ojciec nas pobłogosławił „gdyśmy byli jeszcze grzesznikami" (Rz 5, 8): Słowo, które stało się ciałem zostało za nas ofiarowane na krzyżu. Święty Paweł ze wzruszeniem ogłasza Boży plan miłości: „Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym” (Ef 1,3-6). Nie ma takiego grzechu, który mógłby całkowicie wymazać obecny w każdym z nas obraz Chrystusa. Żaden grzech nie może wymazać tego obrazu, który dał nam Bóg. Obrazu Chrystusa. Może go oszpecić, ale nie może wyrwać z Bożego miłosierdzia. Grzesznik może trwać w swoich błędach przez długi czas, ale Bóg jest cierpliwy do końca, mając nadzieję, że w końcu to serce się otworzy i przemieni. Bóg jest jak dobry ojciec i jak dobra matka, jest On także dobrą matką: nigdy nie przestają kochać swojego syna, niezależnie od tego, jak bardzo mógłby pobłądzić, kochają zawsze. Przypomina mi to o tym, jak wiele razy widziałem ludzi, którzy ustawiali się w kolejce do więzienia. Wiele matek czekających w kolejce, aby wejść i zobaczyć swojego syna w więzieniu: nie przestają kochać swojego syna i wiedzą, że ludzie mijający w autobusie myślą „Ach, to jest matka więźnia”. Ale nie wstydzą się tego, a raczej wstydzą się, ale idą dalej, bo syn jest ważniejszy od wstydu. Tak więc dla Boga jesteśmy ważniejsi niż wszystkie grzechy, które moglibyśmy popełnić, ponieważ jest On ojcem, jest matką, jest czystą miłością, On nas pobłogosławił na zawsze. I nigdy nie przestanie nas błogosławić. Mocnym przeżyciem jest odczytywanie tych biblijnych tekstów błogosławieństwa w więzieniu lub placówce resocjalizacyjnej. Dać tym osobom odczuć, że są błogosławione pomimo swoich poważnych błędów, że ich Ojciec niebieski nadal ich kocha i ma nadzieję, że w końcu otworzą się na dobro. Jeśli opuścili ich nawet najbliżsi krewni, bo już uważają ich za nie zdolnych do poprawy, to dla Boga są zawsze dziećmi. Bóg nie może wymazać w nas obrazu syna, każdy z nas jest synem, jest córką. Czasami zdarzają się cuda: mężczyźni i kobiety rodzą się na nowo. Ponieważ odnajdują to błogosławieństwo, które namaściło ich jako dzieci... Łaska Boża zmienia bowiem życie: bierze nas takimi, jakimi jesteśmy, ale nigdy nie zostawia nas takimi, jakimi jesteśmy. Pomyślmy o tym, co Jezus uczynił z Zacheuszem (por. Łk 19, 1-10). Wszyscy widzieli w nim zło; Jezus natomiast dostrzega w nim przebłysk dobra, i wychodząc od tego, od jego zaciekawienia i chęci zobaczenia Jezusa, sprawia, że przeżywa miłosierdzie, które zbawia. W ten sposób najpierw zmieniło się serce Zacheusza, a następnie jego życie. W osobach odtrąconych i odrzuconych Jezus widział niezatarte błogosławieństwo Ojca i obdarzył ich swoim współczuciem. Bardzo często powtarza się w Ewangelii to zdanie: „ulitował się”, a to współczucie sprawia, by pomóc temu człowiekowi i przemienić jego serce. Co więcej, posunął się do utożsamienia z każdą osobą potrzebującą (por. Mt 25, 31-46). We fragmencie „protokołu”, na podstawie którego wszyscy będziemy sądzeni, w 25 rozdziale św. Mateusza, Jezus mówi: „Byłem głodny, byłem nagi, byłem w więzieniu, byłem w szpitalu, byłem tam...”. Błogosławiącemu Bogu, my również odpowiadamy błogosławiąc- Bóg nauczył nas błogosławić i powinniśmy błogosławić - : jest to modlitwa uwielbienia, adoracji, dziękczynienia. Katechizm pisze: „Modlitwa błogosławieństwa jest odpowiedzią człowieka na dary Boże. Ponieważ Bóg błogosławi, serce człowieka może z kolei błogosławić Tego, który jest źródłem wszelkiego błogosławieństwa” (n. 2626). Modlitwa jest radością i wdzięcznością. Bóg nie czekał, aż się nawrócimy, by zacząć nas miłować, ale uczynił to o wiele wcześniej, kiedy jeszcze tkwiliśmy w grzechu. Możemy jedynie błogosławić tego Boga, który nas błogosławi. Powinniśmy w Nim wszystko błogosławić, wszystkich ludzi. Błogosławić Boga i błogosławić braci, błogosławić świat. To jest źródłem chrześcijańskiej łagodności: zdolności do poczucia się błogosławionymi i zdolności do błogosławienia. Gdybyśmy wszyscy tak czynili, z pewnością nie byłoby wojen. Ten świat potrzebuje błogosławieństwa. A my możemy dawać błogosławieństwo i przyjmować błogosławieństwo. Ojciec nas kocha. A jedyne, co nam pozostaje, to radość błogosławienia i radość dziękczynienia Jemu oraz uczenia się od Niego, by nie przeklinać, lecz błogosławić. W tym miejscu chciałbym skierować słowo do ludzi, którzy zwykli przeklinać, ludzi którzy zawsze mają na ustach i także w sercu złe słowo, przekleństwo. Każdy z nas może pomyśleć: „Czy mam ten nawyk, by w ten sposób przeklinać?”. I prosić Pana o przemianę tego nawyku, bo mamy serce błogosławione, a z serca pobłogosławionego nie może wypływać przekleństwo. Oby Pan nas nauczył, żebyśmy nigdy nie przeklinali, lecz błogosławili. PRZYPIS: 1. Przedsionek tajemnicy drugiej cnoty, Kraków, 2007.

co miłość łączy niech bóg błogosławi